Size Sesleniyorum Ey İnsanlar !

Kim olduğumu ne olduğumu bilemez oldum son günlerde ...
Neden kapalı bir fanus içinde yaşadığım duygularımın ürünü olduğumu sormadan edemedim kendime ...
Hiçlik makamı derler ya hiç olmak da bir sanattır ; ben bu hayatın hangi sanatına uygunum ...
Hayallerim bu kadar zor mu gerçekten ?
Her tanıdığım güvendiğim el yarım yamalak , sevgisizce ,insansızca gitmek ..
Güvenmek mi idi önemli olan sevmek mi ?
Hangisi daha insancıl ?
Herkesin mutlu olduğu ama benim mutsuz olduğum bir bahar akşamında ; kalbim de sessizlik hakim ,odamda loş; bugünlerde mum ışığı kafi , kendimi bile göresim yok .
Kabuğuma çekildiğim inziva vakti bu olsa gerek ...
Size Sesleniyorum Ey İnsanlar ! Size değer veren insanları önemseyin , hayallerine sahip çıkın siz anneler babalar çocuklarınızı küçümsemeyin ... Dünün çocuğu bugünün büyüğü denilen bizleriz ; bizim hayallerimiz yıkılırsa ; kalbimiz kırılır , güvenimiz biter , umudumuz gider ... Bir insan olmaktan çıkar robot oluruz duygusuzca düşüncesizce sadece yaşamsal faaliyet gösteririz. Bizlere sahip çıkın ...
Bugün canım acı sözlerim hepten acı kusura bakmayın .